Як кажуць жыхары, яны ня супраць самой будоўлі. Стары дзіцячы садок ужо даўно быў занядбаны. Але яны маюць два галоўныя патрабаваньні. Па-першае, павінны захавацца дрэвы вакол былога садка.
«Гэта тое, што выклікае найбольшае абурэньне жыхароў, — кажа Губарэвіч. — Нават апалітычныя людзі гатовыя падняцца, выступіць у абарону».
Па-другое, будоўля павінна адпавядаць закону. За апошнія паўтара месяца пацьвердзілася, што паркоўка на 129 месцаў, як гэта прадугледжана ў праекце бізнэс-цэнтру, ня можа быць у зоне аховы праспэкта Незалежнасьці. Пра гэта яшчэ раз напісана ў лісьце Міністэрства культуры ад 1 жніўня.
https://www.svaboda.org/a/29433148.html
«Гэта тое, што выклікае найбольшае абурэньне жыхароў, — кажа Губарэвіч. — Нават апалітычныя людзі гатовыя падняцца, выступіць у абарону».
Па-другое, будоўля павінна адпавядаць закону. За апошнія паўтара месяца пацьвердзілася, што паркоўка на 129 месцаў, як гэта прадугледжана ў праекце бізнэс-цэнтру, ня можа быць у зоне аховы праспэкта Незалежнасьці. Пра гэта яшчэ раз напісана ў лісьце Міністэрства культуры ад 1 жніўня.
https://www.svaboda.org/a/29433148.html
Радыё Свабода
Пасьля пратэстаў чыноўнікі рэкамэндавалі прыпыніць будоўлю бізнэс-цэнтру ў Менску
Свабода працягвае сачыць за канфліктам вакол будоўлі бізнэс-цэнтру ў дварах вуліц Талбухіна і праспэкту Незалежнасьці ў Менску. Хоць улады і пракуратура знайшлі парушэньні, будоўля аднавілася. 13 жніўня жыхары выйшлі бараніць свой двор і разабралі частку…
Скончыла праверку і Генэральная пракуратура. Яна выявіла парушэньне заканадаўства аб архітэктурнай, горадабудаўнічай і будаўнічай дзейнасьці пры праектаваньні і будаўніцтве бізнэс-цэнтру кампаніяй «Вецер».
«Сёньня павінен прыпыніцца тэрмін дзеяньня дазволаў на карыстаньне ўчасткам, — сказала Свабодзе Галіна Сінілевіч, мясцовая жыхарка. — Таксама павінны пераглядзець архітэктурна-пляніровачнае заданьне бізнэс-цэнтру».
«Сёньня павінен прыпыніцца тэрмін дзеяньня дазволаў на карыстаньне ўчасткам, — сказала Свабодзе Галіна Сінілевіч, мясцовая жыхарка. — Таксама павінны пераглядзець архітэктурна-пляніровачнае заданьне бізнэс-цэнтру».
Forwarded from Стась Карпаў
Паехалі мы з сябрамі пакатацца на веліках ну і піўка папіць. Самазаспакаяльная тэза была "едзем у кафэху па халаднік", але на самой справе - усё там ясна было ад пачатку.
Даехалі да Каралёў Стану, бачым - дрэўцы растуць і лаўка са старой трубы зробленая. Дасталі па піўку, селі, сядзім.
Тут падыходзіць жанчына сталая. Такая чысценькая-прычысценькая. Акуратненькая-прыакуратненькая. З кіёчкам і белай насоўкай з карункамі. Як з карцінкі. Смяецца, на нас гледзячы. У руках вядзёрка яблыкаў.
Такі тып бабуляў, ведаеце - "маленькая старэнкькая ўрэдзінка". Глядзіць на цябе з насмешкаю. Шчочкі кругленікія. Вочы жывыя.
- Здрасця. Сядзіце?
- Сядзім. Вырашылі каля вас спыніцца, калі вы не супраць.
- Еште былый наліў. Слаааадкій!
З'елі па яблыку. Разгаварыліся.
Жанчына размаўляла па-руску. Ажно крыўдна стала.
- А вы откуда?
- У нас тут дачы, недалёка. На роварах вырашылі пакатацца.
- Мусіць галодныя, ешце белы наліў. Салодкі!
- А чаму вы спачатку гаварылі па-руску, а зараз па-беларуску.
- Ну чаму, чаму. Таму! А я наогул нямецкую вучыла. Пры немцах.
- Не крыўдзілі вас немцы?
- А хто іх бачыў у Смалявічах? Міма праехалі - вось і ўсе немцы. Я ў Ленінградзе была. Бачыла, як мёртвых на саначках вазілі.
А ў мяне людзі пытаюць: "як гітлер памёр"? А хто яго бачыў? Адкуль я ведаю. такі ўжо быў дзіўны чалавек!
Захацеў сабе паваяваць! Паваяваў! А як памёр - не ведаю.
- А партызаны не крыўдзілі.
Бабулька перастала усміхацца і паглядзела кудысці ў далягляд.
- Не. Не крыўдзілі. Толькі іх карміць трэба было.
- Ну дык значыць не крыўдзілі?
- Партызаны... Жанчына маўчала секунд дзесяць. А што партызаны... Партызаны і партызаны.
Размова неяк сціхла. Пауза стала няёмкай.
- А даўно тут жывяце?
- Я з дваццаць восьмага года нараджэння. Трыццаць тут. А да таго - ў Смалявічах. Мужа 50 гадоў як няма.
- Так вы цяпер адна?
- Дзе там адна. Унукі! Дзяцей то мала. Трое. А у іх таксама ў кожнага па трое. І ў тых таксама. І кожнаму нешта дай! выпіць дай! грошай дай.
- Не памагаюць вам?
- Ніхто зараз нікому не памагае. Усе такія важныя. -
Жанчына весела смяецца, - І Лукашэнка самы важны. Ездзіць.
- Не любіце яго?
Зноў смяецца.
- А што іх любіць такіх важных. "Рукавадзіцеляў".
Сталі развітвацца.
- Давайце, - кажу, - я вам яблыкі абратна да дзвярэй паднясу.
- А не трэба. Усміхаецца, абапіраючыся на кіёк.
Можа нехта яшчэ прыйдзе пасядзець. Пагаворым, а ён яблыкі паесць. Я так люблю з людзьмі пагаварыць.
Даехалі да Каралёў Стану, бачым - дрэўцы растуць і лаўка са старой трубы зробленая. Дасталі па піўку, селі, сядзім.
Тут падыходзіць жанчына сталая. Такая чысценькая-прычысценькая. Акуратненькая-прыакуратненькая. З кіёчкам і белай насоўкай з карункамі. Як з карцінкі. Смяецца, на нас гледзячы. У руках вядзёрка яблыкаў.
Такі тып бабуляў, ведаеце - "маленькая старэнкькая ўрэдзінка". Глядзіць на цябе з насмешкаю. Шчочкі кругленікія. Вочы жывыя.
- Здрасця. Сядзіце?
- Сядзім. Вырашылі каля вас спыніцца, калі вы не супраць.
- Еште былый наліў. Слаааадкій!
З'елі па яблыку. Разгаварыліся.
Жанчына размаўляла па-руску. Ажно крыўдна стала.
- А вы откуда?
- У нас тут дачы, недалёка. На роварах вырашылі пакатацца.
- Мусіць галодныя, ешце белы наліў. Салодкі!
- А чаму вы спачатку гаварылі па-руску, а зараз па-беларуску.
- Ну чаму, чаму. Таму! А я наогул нямецкую вучыла. Пры немцах.
- Не крыўдзілі вас немцы?
- А хто іх бачыў у Смалявічах? Міма праехалі - вось і ўсе немцы. Я ў Ленінградзе была. Бачыла, як мёртвых на саначках вазілі.
А ў мяне людзі пытаюць: "як гітлер памёр"? А хто яго бачыў? Адкуль я ведаю. такі ўжо быў дзіўны чалавек!
Захацеў сабе паваяваць! Паваяваў! А як памёр - не ведаю.
- А партызаны не крыўдзілі.
Бабулька перастала усміхацца і паглядзела кудысці ў далягляд.
- Не. Не крыўдзілі. Толькі іх карміць трэба было.
- Ну дык значыць не крыўдзілі?
- Партызаны... Жанчына маўчала секунд дзесяць. А што партызаны... Партызаны і партызаны.
Размова неяк сціхла. Пауза стала няёмкай.
- А даўно тут жывяце?
- Я з дваццаць восьмага года нараджэння. Трыццаць тут. А да таго - ў Смалявічах. Мужа 50 гадоў як няма.
- Так вы цяпер адна?
- Дзе там адна. Унукі! Дзяцей то мала. Трое. А у іх таксама ў кожнага па трое. І ў тых таксама. І кожнаму нешта дай! выпіць дай! грошай дай.
- Не памагаюць вам?
- Ніхто зараз нікому не памагае. Усе такія важныя. -
Жанчына весела смяецца, - І Лукашэнка самы важны. Ездзіць.
- Не любіце яго?
Зноў смяецца.
- А што іх любіць такіх важных. "Рукавадзіцеляў".
Сталі развітвацца.
- Давайце, - кажу, - я вам яблыкі абратна да дзвярэй паднясу.
- А не трэба. Усміхаецца, абапіраючыся на кіёк.
Можа нехта яшчэ прыйдзе пасядзець. Пагаворым, а ён яблыкі паесць. Я так люблю з людзьмі пагаварыць.
Forwarded from Deleted Account
Взамен снесенных (?) киосков. Логойский Тракт 22а/б.
МотолькоПомоги
- кто додумался покрасить деревья в зелёный цвет? - это распоряжение директора.
Руководитель говорит, что это не обычная краска, а специальный раствор — водоэмульсионная противомикробная краска.
— У нас во дворе заболели деревья, поэтому мы использовали этот состав для обработки стволов в случае болезни или грибка. Таких деревьев у нас немного — всего несколько.
Читать полностью: https://news.tut.by/society/604454.html
— У нас во дворе заболели деревья, поэтому мы использовали этот состав для обработки стволов в случае болезни или грибка. Таких деревьев у нас немного — всего несколько.
Читать полностью: https://news.tut.by/society/604454.html
TUT.BY
В Минске стволы деревьев покрасили в зеленый
В телеграм-канале #МотолькоПомоги: Минск появилось любопытное фото со двора компании «Горизонт-Белинвест-Девелопер» на улице Красной, где стволы деревьев покрашены в зеленый. Мы узнали, зачем это сделали.
*Как ведущий канала - как-то не очень вериться в такое. Буду рад ошибаться
Forwarded from @nadvorie (Alexandr Ward)
Ну, какбэ, зарницы уже должны быть видны из Минска http://meteoinfo.by/radar/
Forwarded from 123
Белорусы - это "вешалки", "верблюды" и "аватары". Именно так на сленге называют простачков, на которых ввозят нерастаможенные машины из Европы в Украину. Доверчивых и наивных тысячи, всем им грозит штраф до 1000 долларов:
https://www.abw.by/novosti/automarket/205841/
https://www.abw.by/novosti/automarket/205841/
www.abw.by
Нерастаможенные автомобили, или "евробляхи", - известная проблема Украины. По стране ездят сотни тысяч машин на европейской регистрации…
Нерастаможенные автомобили, или евробляхи, - известная проблема Украины. По стране ездят сотни тысяч машин на европейской регистрации, владельцы которых не заплатили таможенные пошлины при ввозе
Forwarded from Кирилл SDWLK
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Интересное ноу-хау для стрижки и примятия газона, возле бывшего БелЭкспо